Περί Ανορακ

Μόλις γύρισα από το 2^ο Ανορακ φεστιβάλ που έγινε στην Καβάλα.

Θα μπορούσα να αναθεματίζω για μέρες (όπως συνήθιζα παλιότερα) αλλά πλέον δεν έχω διάθεση για τέτοια...μάλλον δεν έχω λέξεις...μου τελείωσαν οι λέξεις...Άλλωστε δεν έχει και κανένα νόημα.Δεν μπορείς να έρθεις σε επαφή με κάποιον που είναι τελείως καμένος. Μπορείς όμως με αυτούς που δεν έχουν καεί.

Κατ’αρχήν θέλω να πώ συγχαρητήρια στα παιδιά του Ανορακ για την τέλεια διοργάνωση, το τέλειο μέρος, ήχος , φώτα κ.λ.π. ΑΨΟΓΟΙ! Και φυσικά μπράβο σε όσους υποστήριξαν το φεστιβάλ με την παρουσία τους...και όχι με τα δήθεν confirmation στο facebook. Εμείς που είμασταν εκεί περάσαμε καλά, αυτοί που δεν ήρθαν έχασαν. Ντροπή για όσους Καβαλιώτες πολέμησαν το φεστιβάλ...ξέρουν αυτοί ποιοί είναι..(και οι υπόλοιποι ξέρουν). Δεν θα μπώ στη διαδικασία του review των γκρουπ που εμφανίστηκαν, άλλωστε όλες οι συμμετοχές ήταν πολύ αξιόλογες και άκρως ενδιαφέρουσες.

Και έρχεται το θέμα της υποστήριξης του κόσμου.

Πριν από δέκα χρόνια έλεγα οτι έρχεται η πτώση όλου αυτού του τσίρκου με τους σκυλο-λαικο-έντεχνους μουσικο-βιοτέχνες και τους υπόλοιπους βλαχο-ροκάδες δήθεν επαναστάτες της γενιάς που έκαψε τελικά αυτή τη χώρα.Δέκα χρόνια μετά έμαθα το μάθημά μου.Δεν πρόκειται ν’αλλάξει τίποτα! Μάρτυρές μου τα πιτσιρίκια που εν έτει 2010 πηγαίνουν και υποστηρίζουν όλους αυτούς που προανέφερα, τους ίδιους ακριβώς!!!!. Καμία εξέλιξη. Κανένα βήμα μπροστά. Σ’αυτή τη χώρα κάποιος πάτησε το pause.Αρκεί να αναρωτηθείς γιατί εδώ και 30 χρόνια (από το 80 και μετά) δεν έχουμε κανένα δείγμα μουσικής στο εξωτερικό.Ειδικά από τα «θηρία» της ελληνικής μουσικής που έχουν βγάλει τα άπειρα εκατομύρια από τον τηλε-κατευθηνόμενο έλληνα,τον τηλε-έλληνα που λέω κι εγώ.Η υποστήριξη στα νέα μουσικά δρώμενα αυτής της χώρας είναι ελάχιστη.

Όχι οτι πτοούμαστε.Εμείς εδώ είμαστε, κι εδώ θα είμαστε.Δεν πρόκειται να μας διώξει κανείς.Ευτυχώς δεν πιαστήκαμε στα γρανάζια της μηχανής τους και μάθαμε να είμαστε ανεξάρτητοι, χωρίς την ανάγκη τους,χωρίς την τηλεόρασή τους,χωρίς το ραδιόφωνό τους,χωρίς τα έντυπά τους. Γιατί αν το 90% των ελλήνων είναι καμένοι ,αυτό δεν σημαίνει πως και το 100% είναι καμένοι..Υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι ζούμε και αναπνέουμε σε ένα υγιές περιβάλλον μακριά απ’όλο αυτό το τηλε-τσίρκο με τους σκύλους, τους δήθεν-ροκάδες, τους «σοβαρούς» δημοσιογράφους και τις δύστυχες τηλεπερσόνες.....άααα...ξέχασα και τους βοηθούς τους, τους πολιτικούς.

Και αυτοί οι κάποιοι (αυτό το 10%....ας είναι και 5%) φτάνει για να αποδείξει οτι κάτι υπάρχει ακόμα σε αυτό το τόπο.Κάτι γίνεται που αξίζει! Αυτό που χρειάζεται είναι να συντονιστούμε και να υποστηρίζουμε τις όποιες προσπάθειες.

Κάποιος μου είπε γιατί δεν δοκιμάζετε «έξω».Φυσικά και δοκιμάζουμε.Προσπαθούμε.Μα είναι αλλλιώς αν στον αγώνα σου στο εξωτερικό έχεις την υποστήριξη από το σπίτι σου.Έχεις πίσω σου τον δικό σου κόσμο να σε στηρίζει.Εδώ στη Ελλάδα ο κόσμος στηρίζει τη σαβούρα που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να κάνει κάτι στο εξωτερικό.Τουλάχιστον εμείς οι λίγοι ας είμαστε κοντά.

Ας συντονιστούμε επιτέλους! Δεν μπορώ να πιστέψω πως περιπτώσεις όπως το Ανορακ δεν είχαν τουλάχιστον 1000 άτομα κοινό! Δεν γίνονται κάθε μέρα αυτά.Ειδικά στην Καβάλα!

Και για να τελειώνω...γιατί τελικά είπα δεν θα τα χώσω...αλλά τα έχωσα....

εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα...να γράφουμε μουσικές και να παίζουμε live.Όποιοι θέλουν ας έρθουν στην παρέα μας...όσο για τους υπόλοιπους....δεν θέλουμε καμένους στη γιορτή μας!