Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Κρίση αξιών???

Μέρες που είναι και όλοι ασχολούνται με την οικονομική κρίση και τις χιλιάδες απολύσεις ανά τον κόσμο αναρωτιέμαι ποιες είναι οι πραγματικές επιδράσεις στη μουσική βιομηχανία (εν Ελλάδι μουσική βιοτεχνία).Και λέω μουσική βιομηχανία και όχι μουσική γενικότερα γιατί η μουσική υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει, οι μουσικοί υπάρχουν και είναι δημιουργικότατοι και οι ιδέες διακινούνται με “x τρόπους.

Τι γίνεται όμως με το σύστημα που εμπορεύεται τη μουσική? Τις δισκογραφικές, το internet, τους διοργανωτές συναυλιών, τα media? Μεγάλο κεφάλαιο, λίγο-πολύ όλοι τα ξέρουμε, χιλιοειπωμένα, ποιοι φταίνε κ.λ.π. Μήπως τελικά όμως αυτή η κρίση που χτυπάει όλους τους παραπάνω δημιουργήσει τελικά τις προυποθέσεις για μία εξυγίανση του συστήματος αυτού? Κάποιοι υποστηρίζουν οτι από τις στάχτες θα αναβιώσει η ειλικρίνια,η αξιοπρέπεια,η αξιοκρατεία.Μήπως τελικά όλοι αυτοί που παρασιτούν στη βιομηχανία της μουσικής μη έχοντας καμία αγάπη για τη μουσκή , οι οποίοι το κάνουν απλά για το χρήμα και την αναγνωρισιμότητα, σταματήσουν να κάνουν ότι κάνουν γιατί απλά δεν θα υπάρχει ούτε χρήμα ούτε αναγνωρισιμότητα? Μήπως τελικά μείνουν μόνο αυτοί που το κάνουν από αγάπη για τη μουσική? Γιατί η κρίση αυτό κάνει! Μέρα με τη μέρα μειώνονται τα κάποτε υπέρογκα κέρδη από την εκμετάλλευση της μουσικης. Μέρα με τη μέρα απαξιώνονται όλο και περισσότερο η τηλεόραση και ο τύπος. Πόσο διάσημος είσαι όταν είσαι ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους διάσημους? Πώς μπορείς να συντηρήσεις τον πλούτο και την εικόνα που δημιούργησες τόσα χρόνια όταν έχεις τις μισές πωλήσεις από αυτές που είχες κάποτε, όταν δεν μπορείς να γεμίζεις ένα χώρο 6 μέρες τη βδομάδα αλλά μόνο 2-3, όταν δεν μπορείς να ζητάς πλέον 15000 ευρώ για μία συναυλία επειδή ο κόσμος δεν έχει! Πώς να γεμίσεις γήπεδα και θέατρα όταν οι δήμοι οι οποίοι υποστήριζαν επί χρόνια το λαικό-έντεχνο στερέωμα με δωρεάν συναυλίες τώρα πια δεν έχουν τα κονδύλια λόγω περικοπών?

Τι γινεται όταν ο κόσμος που σε υποστηρίζει το κάνει λόγω της πλύσης εγκεφάλου που υποβάλλεται καθημερινά και όχι επειδή του αρέσει η μουσική σου? Τι γίνεται όταν αυτή η πλύση εγκεφάλου πλέον δεν αποφέρει τα δέοντα λόγω της κρίσης? Σαν ένα όπλο που συνεχίζει να έχει σφαίρες αλλά πλέον τους έχει σκοτώσει όλους! Και αυτοί που δεν είναι στην εμβέλεια του όπλου? Αυτοί που δεν είναι έρμαια των media? Μήπως τελικά αυτοί που κάνουν αυτό που κάνουν από αγάπη για τη μουσική είναι αυτοί που δεν έχουν πρόβλημα? Άς πάρουμε για παράδειγμα ένα ανεξάρτητο label. Ένα label φτιαγμένο από λάτρεις της μουσικής που σκοπός τους είναι να κυκλόφορούν ωραίες μουσικές , μουσικές που αγαπάνε.Σκοπός δε είναι το κέρδος αλλά η συντήρηση(είπαμε, το κάνουν γιατί τους αρέσει και όχι για κέρδος...ναί ...υπάρχουν και τέτοιοι!) Και μιλάμε για συντήρηση που δεν έχει καμία σχέση με τη συντήρηση των μεγάλων εταιρειών που πρέπει να σκαρφιστούν δεκάδες τρόπους για γρήγορο κέρδος.Τρόπους που ισοπεδώνουν τα πάντα. Ποιός χάνει περισσότερο? Το μικρό label που αντί για 3000 CD θα πουλήσει 2000 ή το μεγάλο που αντί για 40000 θα πουλήσει 10000? Ειδικά όταν η μεγάλη εταιρεία έχει σπρώξει χιλιάδες ευρώ για να μπορέσει να πουλήσει αυτό που δεν πουλιέται αλλιώς. Γιατί κακά τα ψέμματα, η καλή μουσική δεν χρειάζεται σπρώξιμο. Ίσως ένα βήμα για να φτάσει στα αυτιά των ακροατών, και αυτό υπάρχει πλέον.Ζήτω το internet! Και από κει και πέρα ο κόσμος αποφασίζει. Αν θα το κατεβάσει απ’το internet? Κανένα πρόβλημα. Οι συναυλίες είναι εδώ για να υποστηρίξουν αυτούς που αξίζουν, αυτούς που ο κόσμος αποφασίζει οτι αξίζουν και όχι τα promotion plan.Γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να κάνεις download μία συναυλία.Ένα DVD μιας συναυλίας ίσως, αλλά είναι το ίδιο? Ίσα-ίσα που με το DVD της συναυλίας μπορεί κάποιος να δει και να κρίνει αν του αρέσει αυτό που θα αποφασίσει να πάει η να μη πάει να δει.Τι καλύτερο? Έχουμε φάει πολλές πατάτες απο πολυδιαφημιζόμενες συναυλίες που τελικά δεν άξιζαν.Γιατί το «προιόν» θα το διαφημήσουν όσο καλύτερα γίνεται. Γι’αυτό λέγεται διαφήμηση. Το u-tube όμως δεν διαφημίζει, απλα σου δείχνει, ειδικά όταν αυτά είναι video από κόσμο και όχι official.

Μήπως τελικά όλα είναι μία κρίση αξιών? Μήπως τελικά αυτοί που έμαθαν να παραπλανούν τον κόσμο εξαφανιστούν? Όχι γιατί πλέον δεν μπορούν, φυσικά και μπορούν, απλά γιατί πλέον δεν τους αποφέρει τα κέρδη που θέλουν.Μήπως τελικά οι καλλιτέχνες , τα γκρουπ που κάνουν μουσική για να ικανοποιήσουν το πάθος τους και τα μικρά label (που σηνήθως είναι οι ίδιοι)είναι αυτοί που βρίσκονται στην καλύτερη μοίρα? Συναυλίες σε χώρους 500 ατόμων με φτηνό εισητήριο μπορεί να συντηρήσει αυτή τη μουσική κοινωνία που δεν έχει μάθει στα πολλά. Ανεξάρτητα label χωρίς την ανάγκη των media , με το βήμα του internet μπορεί να φέρνει στα αυτιά μας τις μουσικές αυτών των ανθρώπων. Χωρίς διαφημηστικά τρυκ , χωρίς πολλά λόγια,χωρίς πλύσεις εγκεφάλων. Ο κόσμος να κρίνει, και όχι τα media και τα μεγάλα budget. Με μόνο κριτήριο την ίδια τη μουσική.Μόνο έτσι θα πετάξουμε τα σκουπίδια. Μήπως τελικά ήρθε η ώρα του ξεκαθαρίσματος?

PS>>> Αλήθεια, ο Μπετόβεν είχε χορηγό?

nikonn

Δεν υπάρχουν σχόλια: